Gagak Ngampar
Tumuju ing sawijine dina, Riyadi lagi mlaku mulih karo nggowo barang dagangan e. Gak disongko, enek poro maling seng nyegat ing tengah dalane.
Perampok : “ Mandek o ”
Riyadi : “ Enek opo ? ”
Perampok : “ Kene gawanmu kabeh lak awakmu sek pengen urip ”
Ora kakehan omong riyadi banjur siap-siap nggo gelut nglawan perampok kuwi. Siji loro serangan sanggup dewek e tangkis lan dilawan, lamun akeh e perampok nggarai dhewek e kalah banjur mundur lan milih mblayu.
Ndek teras bapak ibuk e riyadi lagi guneman kalih
Bapak : “ Piye buk kok rung mulih riyadi ki? ”
Ibuk : “ lha nggih to pak punapa kecantol wadon niki? “
Bapak : “ lhadala yo alhamdulillah buk lak enek seng gelem “
Ibuk : “ nggeh panggah wonten seng gelem pak wong nggeh ngganteng e koyok bapak kok”
Gak suwe omong-omongan ono suara wong celuk-celuk seng soyo rame
Riyadi : “Pak... buk... pak.. Buk..”
Megap-megap ambek an e goro-goro mlayu sak mono adoh e
Bapak : “ enek opo to lhe jane kok bengk-bengok ki?”
Riyadi : “ mengeten pak niki kula agi wae dipun rampok pak. Barang dagangan e dibeto sedoyo niki”
Ibuk : “ Trus kepriye awakmu? Gaopo to? “
Riyadi : “ Mboten nopo-nopo buk. Kula wau langsung mlayu lha wong perampok e niku wau nggeh kathah e”
Bapak : “ Walah yowes le wong jeneng e musibah. Yowes ndang mlebu kono”
Gak suwi kakang e riyadi, riyanto muleh kan kuto. Dewek e ditugasi kanggo nyekel perampok marang bos e
Riyanto : “ Assalamu’allaikum”
Bapak : “ Wa’alaikum salam. Walah anak lanang “
Riyanto banjur salim kalih bapak ibuk e lan dikongkon istirahat dening wong tuwane.
Gak suwe pas wes wayah wengi enek suara rame-rame ing omah. Gak disongko-songko tibak e maling mlebu omah. Barang-barang akeh seng digondol maling. Gak disongko-songko tibak e ditemokake sesuatu seng mecurigakan yaiku parang e riyadi. Banjur kabeh podo nuduh Riyadi dalang e maling ing omah kuwi.
Riyanto : “ Lho pak niki kok wonten parang e Riyadi? Nopo dhewek e pak kang nglakokake
tumindhak niki? "
Bapak : “ Opo yo mungkin Le? “
Riyanto : “ Mungkin mawon Pak “
Banjur riyanto karo perasaan nesu moro ndek kamar e riyadi. Ananging Riyadi tibak e sek turu.
Riyanto : *brakk mejo digepruk
Riyadi : *Banjur jengirat tangi
Riyadi : “ Enten opo lho mas? Ngageti mawon “
Riyanto : “ Iki gak yo parangmu to? “
Riyadi : “ Nggeh mas. Wonten nopo nggih? “
Riyanto : “ brarti sing maling omah mambengi awakmu yo? “
Riyadi : “ Opo mas? Omah e kemalingan? “
Riyanto : “ Halah rasah etok-etok ngono aku wes ruh jelas-jelas iki parangmu ”
Riyadi : “ Lho-lho sanes kula mas seng nglakokake. Po yo bakal aku ngono “
Banjur goro-goro terus padu malah dadi gegelutan. Riyadi banjur mblayu amerga yo gak ngiro lak bakal ketuduh ngene.
Pas mblayu ndek pinggir kali. Riyadi weruh Marni seng lagi nggumbah klambi.
Riyadi : “ Mbak marni kula njaluk tulung kula tak mlebet teng njero gentong kuwi “
Gak kesuwen riyadi langsung mlebu lan njelasno sedilut-sedilut nyapo kok dhewek e ngono soko njero gentong kuwi. Gak lat suwi, Riyanto liwat trus takon ndek Marni.
Riyanto : “ Mbak weruh riyadi? “
Marni : “ Mboten ngertos mas. Wonten nopo to? “
Riyanto : “ mboten wonten nopo-nopo mbak. Nggeh mpun “
Marni : “ Nggeh mas “
Mari Riyanto ngaleh, banjur Marni ngongkon Riyadi metu soko gentong, mari iku Riyadi dijak Marni muleh Ing omahe Marni.
Ndek omahe Marni bapak lan ibuke Marni khawatir amergo Marni urung kundur padahal wes awan.
Bapak : “Buk, Marni kok urung muleh to?”
Ibu : “La nggeh pak, biasane yah meten wes muleh bocah iku, pak”
gak suwi Marni muleh bareng Riyadi, Ing omahe Marni Riyadi dikenalake Ing wong tuane Marni
Marni : “Pak, Buk, kenalaken niki Riyadi”
Riyadi : “ sembah pangebekti kula pak buk ”
Bapak : “ enek opo le kok mrene? “
Riyadi : “ Mengeten pak, kula niki tresna kalih Marni lan kulo badhe ngelamar yogane jenengan.”
Bapak : “Sepuntene le, isek gung wayahe Marni rabi”
Riyadi : “nggih pak, mboten nopo-nopo.”
Bapak : “yo le, saiki ndang bali muleh yo, wes sore.”
Bar ditolak Riyadi langsung muleh ninggalake omahe Marni, gang sedilut Herman lan konco-koncone teko arep nglamar Marni
Herman : “kowe kabeh ngenteni neng jobo sek, gak usah melbu yo”
Konco-koncone Herman : “siap bos”,nyauri bebarengan
Herman : “assalamualaikum, Marni”
Marni : “waalaikumsalam, Sinten nggih?”
Herman : “ Kula herman badhe wonten keperluan kalih bapak”
Marni : “ Walah nggeh mpun mlebet rumiyin.”
Banjur herman mlebu omah e marni lan Bapak e Marni wes nunggu ndek kursi njero.
Herman : “Sugeng sembah kula pak”
Bapak Marni : “ Enek opo awakmu mrene? “
Herman : “ Ngeten pak kula badhenipun nglamar Marni. Sakderengipun asma kula Herman
kula pemborong saking deso sebelah.”
Bapak Marni : “ Arep nglamar Marni? “
Herman : “ Nggeh pak . Niki cincin gantos tanda kula temenan kalihan omongan kula.”
Karo ngetokne cincin
Bapak Marni : “ Yowes lak ngono awakmu bakal tak restoni karo Marni.”
Banjur Ditolak lan bingung amrego gak wani muleh ndek omah, Riyadi banjur muleh menyang padepokan gurune.
Riyadi : “assalamualaikum bah”
Abah Guru : “yo le, enek opo?”
Riyadi : “ngeten mbah, kulo niki gadah masalah anggenipun kula dicap dados maling teng
griya kula”
Dukun : “ lho kok iso ngono iku piye? ”
Riyadi : “ Lha kula niki kan banjur kerampokan teng dalan, lha niku sedoyo seng kula beto
dipun gasak kalih perampok sedoyo. Lha wingi dalu meniko griyo kula kemalingan
lha niku wonten parang kula seng biasane kula gantos . Banjur niki kakangmas
kula nuduh kula kang ngelakoake maling niki. “
Abah Guru : “ walah ngono to, yowes kene tak wenehi cekelan nggo nggolek i maling kuwi.
Golekono maling kuwi ndek panggon sabungan pitek ngko lak awakmu weruh. Lan
siji ngkas gantinen jenengmu dadi gagak ngampar.“
Banjur karo ngewehno sak iket barang ing njero kain.
Riyadi : “ Nggeh bah “
Banjur Riyadi metu songko padepokan kemau lan nggolek pintek nggo sabung. Gak suwi Riyadi seng ganti jeneng dadi Gagak Ngampar moro ing panggon-panggon sabungan pitik nggo nggolek i maling iku.
Kukuruyuk.... swara pitik seng saut-sautan trus ditambahi suara gbrak gbrak lan bengak bengok e wong ndelok nggarai rame panggonan iki.
Riyadi : “Ayoh sopo seng wani “
Penyabung liyo : “ yoh wani piro awakmu “
Karo ngebrokne duit ndek mejo aduan
Riyadi : “Nyoh “
Gak suwi anggone sambung, ruh-ruh ono grebekan ndek panggon kuwi. Kabeh kecekel, untung e Riyanto kakang e Riyadi seng nyekel Riyadi dewe lan ngomongi yen cincin seng digawe lamaran nggone Marni iku cincin e ibuk e.
Riyanto : “Sopo jenengmu? “
Riyadi : “ Jenengku Gagak Rimang “
Riyanto : “ Sek-sek koyok e aku kenal karo awakmu “
Riyadi : “ Iyo kang mas, iki aku Riyadi “
Riyanto : “ Nggolek opo awakmu ndek kene? “
Riyadi : “ Arep nggolek i maling mas. “
Riyanto : “ Walah. Kene tak omongi. Awakmu ngerti Marni bakal e arep rabi tapi cincin seng
diwehno karo bojone kuwi persis cincine ibuk “
Riyadi : “ Lho temenan niku kang ? lek ngoten nggehmpun adewe mriko mawon nggo
nangkep Herman. “
Riyanto : “ Heeh iki polisi yo bakal tak kerahno nggo iki. “
Dino hajatan marni lan Herman
Dino iki podo nglumpuk kabeh tamu-tamu lan konco-koncone herman. Gak suwi Polisi banjur teko nggo nangkep herman lan grombolane
Polisi : “ Nyuwun Pirsa!! ”
Polisi : “ Seng jenenge Herman seng ndi? “
Tamu : “ Niku pak seng dados manten jaler “ Karo nunjuk Herman seng ndek rondok njero
Polisi : “ Suwun “
Polisi banjur marani herman lan gak nggawe suwe langsung dicekel.
Polisi : “ Awakmu jeneng e herman? “
Herman : “ Nggeh leres pak. Wonten nopo niki? “. Karo pringisan nahan loro
Polisi : “ Awkmu kebukti dadi maling seng nggawe rame daerah iki dino-dino iki!”
Wong wong banjur kaget lan gak ngiro lak Herman seng dadi maling kuwi. Lan banjur Riyadi dirabiake kalihan Marni.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar