Sabtu, 12 Oktober 2019

17. Jasmina Hemas "KEKANCAN"

                                  Kekancan
Jenengku Leona,aku ndue kanca jenenge Revina. Revina iku boloku pas lagek mlebu SMA Andromeda. Mergakne aku seng kadang lagek pethuk wong trus ngajak ngomong amergi aku ra seneng wong meneng menengan. Revina iku bocahe apikan lan seneng ngguyu. Aku ki bocahe menengan lan seneng ngelamun,dadi wes biasa lek Revina ngomong lek aku tukang ngelamun.
“ Dor hayo ngelamun opo le?” ujug ujug revina ngageti aku
“ Ih rev,weki ngageti aku,mengko lek jantungen gelem tanggung jawab tho?”
“ Sepurane ya le,la weki kaet mau ngelamun wae,aku raruh weki ngelamun opo,ngko lek moro moro weki kesambet piye?”
Sawise kui aku karo revina arep metu nang kelas moro neng kantin gawe ngisi weteng. Sakwise rampung mangan neng kantin,aku moro balek maneh neng kelas sampek bel tanda bali sekolah wis muni pertanda lek wayahe muleh.
Sakwise tekan omah aku banyur nelfon revina mergo aku pengen dee moro omahku dolan koyok biasane. Maringono revina teko karo nggowo akeh panganan sisan ngerjakne tugas teko guru guru seng rung bar di garap. Sak bare ngerjakne tugas,akhire aku lan dee moro ndhek cafe cedek omahku lan ngomong ngomong ndhek kono sui banget sampek gak kroso wes sore. Akhire aku omong ndhek revina lan ngajak muleh dee,ketepakan sesok minggu dadi revina tak kongkon turu omahku amerga aku nde omah raenek seng ngancani
“ Rev ayo dolan mumpung malem minggu”
“ Ayo arep dolan nang ndi to le?,aku jane yo pengen metu ki. Pie lek dolan nde pasar malem aku pengen dolan nde kono lan numpak wahanane”.
“ Yowes ayo budal neng pasar malem lek ngono,saiki ndang ganti yo bar kui budhal”.
Sakdurunge budal aku pamit neng ibukku sek lan ngomong lek arep nde pasar malem lan mulihe bengi,sakwise di olehi karo ibukku aku langsung budal karo revina
Ing tengah perjalanan aku nyetir lan omong omongan karo dee mbahas akeh
“ Rev,weki ngerti gak saiki enek cah lanang seng nyedeki aku,aku kudu pie ki?”
“ Yo gakpopo to,sopo to jenenge?”
“ Kui lo Cean kakak kelas e awakdewe”
“ Hee.. sejak kapan?
“ Yo lagek,sepurane ya aku lagek iso ngomong ndhek awakmu,mergakne aku kadang jek wedi arepe crito masalah ngeneki”
“ Iyo gakpopo,aku ngenteni lek awakmu arepe crito nde aku yo crito o”
“ Trus saiki aku kudu pie ki?. Aku jek wedi cedek mbe wong lanang mergakne kae aku tau loro ati “
“ Wis gaopo di jalani sek,sopo ruh dee iso mbahagiakne awakmu. Lek awakmu ra penak ndhek dee yo omongo ojo meneng we,sopo seng ruh atimu wi yo awakmu dhewe”
Sakwise kui enek seng ngebel eh bakne aku ngelamun nang dalan,lan aku banjur mlaku maneh. 30 menit wes kliwat lan teko neng panggonan pasar malem. Aku lan Revina langsung golek wahana seng pengen tak tumpaki. Akhire aku numpak bianglala trus aku foto foto neng kono karo revina. Kui sslah siji momen seng bakal di kangeni sok lek wes ra ketemu maneh.
“ Rev sok no pie ya awakdewe bakalan iso dolan ngene neh opo ora ya?”
“ Iyo ya,2 taun kas awakdewe lulus trus lanjut gae nerusne cita cita”
“ Wes gausah nangis wong saiki akdewe buktine seng bareng kan,dadi manfaatne selama enek wektu gae kumpul lan dolan bareng,ojo malah uring uringan ora jelas. Sok bakalan kangen lek wes ra ketemu suwe maneh”
“ Wes wes gausah di bahas disek aku malah nangis neh ngko,yowes ayo mudhun ganti ndek wahana liane”
“ Sek sek aku pengen es cream,aku rasa vanilla ya”
Sak bare tuku es cream golek panggon lungguh trus mangan es cream kui,lah ujug ujug enek seng nyeluk aku
“ Leona”
“ Halo mas cean”
“ Karo sopo le mrene?”
Lha ketepakan pas kui Revina tuku banyu puteh
“ Aku rene karo boloku mas ikulo revina”
“ Oala tak kiro lagi dhewekan,soale aku rene karo adhekku dee ngongkon nukokne aku es cream,yowes lek ngono tak tinggal sek ya,trus bar kui mas cean ngguyu”
Beh lek ngguyu nggarai wong seneng wae,dee ndue lesung nde pipi
Maringono revian teko lan ndelok sopo mau seng bar ngomong karo leona
“ Le mau sopo?”
“ Kui mau mas Cean seng tak omongne nde awakmu wilo”
“ Oalah kui to wonge,ganteng yo,lek ngguyu lo beh nggarai wong seneng ae”
“ Yo ngonowilah wonge,mangkane saiki aku wes mulai kebiasa cedek mbe wonge lan dee ki seneng garai wong ngguyu trus nggae wong betah enek ndhek cedeke”
“ Yowis aku selalu dukung awakmu,aslkan wi hal positif lan nggawe awakmu seneng “
“ Suwun ya Rev selama iki gelem dadi boloku,yo kadang aku megelne tapi weki iso nggarai aku ra pegel maneh karo wong seng tak pegeli,suwun wes gelem dadi boloku seng iso nrimo kekuranganku lan nutupi aibku. Aku beruntung ndue bolo koyok awakmu seng iso ngerteni aku”.
Kuilah sejatine urip wong iku ora iso urip dewe,wong butuh wong lio neng uripe mergakne menungsa iku makhluk sosial. Lan sejatine bolo kudu iso ngerteni siji marang liane lan kudu iso ndukung kekancan.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar