28. Setyo Mukti Q "Pesen Sing Ora Kesampean"

PESEN SING ORA KESAMPEAN

Dening Setyo Mukti Qoni’ah

            Sawijining dina Arum karo telu kanca akrabe yaiku Toni, Zidan, lan Nura katunjuk melu lomba mading kang diadakake Dinas Pendidikan Kabupaten. Arum lan telu kancane kamau banjur cepak-cepak nyiapne alat lan bahan sakutoro Arum lan Nura nggawe konsep madinge. Bocah papat kamau diwehi wektu telung minggu kanggo nggarap mading. Arum bersyukur iso melu lomba iki lan ora nyiak-nyiakne kesempatan iki, amarga deweke kapilih dadi ketua tim.

            Wayah muleh sekolah, Arum banjur cepet-cepet mlaku moro ning parkiran gawe njupuk sepedha kesayangan sing ditumbasake bapak e wayah ulang tahune sing kaping pitu. Sumilir angin teko pucuk Gunung Kelud kang nerak wit pari kayato ngawe-ngawe lelakune Arum. Arum nggenjot sepedha kanti semangat banget amarga kepikiran menowo mengko teko omah deweke bakal cerito nggone bapak lan ibuke yen deweke iso kepilih melu lomba.

            Bareng tekane ning omah, Arum reresik awak banjur mangan. Ibuk e sing kawit isuk wis budal menyang salah sijine bank negeri ing kabupaten ijik nyempet-nyempetne masak kanggo anak e. Arum wis biasa wayah muleh sekolah nganti magrib ning omah dewean, amarga Bapak lan Ibuk e kerjo kantoran kang kondore wayah maghrib. Biasa ning omah dewean ndadekna Arum mandiri lan ora jereh.

            Langit wis mulai surup, suwara adzan maghrib wis mulai kasaut-sautan saka masjid etan kulon omah. Banjur krungu suwara sepedha motor Vespa. Arum cepet-cepet mbukakne lawang garasi kanggo nyambut Bapak lan Ibuk e sing lagi wae rawuh.

            “ Assalamualaikum...eee cah ayuu ” suwara salam saka Ibuk e Arum.

            “Waalaikumsalam buk ” jawabe Arum banjur salaman karo Bapak lan Ibuk e.

            Karo ngenteni Bapak lan Ibuk e reresik, Arum banjur nyiapake unjukan kangge Bapak lan Ibuk e. Minuman favorit keluargane Arum yaiku wedang jeruk, untung wae dina iku akeh jeruk nipis ing kulkas, dadi Arum iso nggawekake unjukan wedang jeruk kangge Bapak lan Ibuk e.

            “ Eee cah ayu pinter banget iso nggawekne unjukan kanggo Bapak lan Ibuk ee.. ” suwara Bapak e Arum saka ngguri.

            “ Hehe nggih Bapak ” (Arum mengo mengguri) banjur  nyumanggaake Bapak e pinarak.

            Bapak e banjur pinarak ing kursi meja makan lan nyruput wedang jeruk, disusul karo Ibuk e Arum yo pinarak ing etane bapak e Arum. Bengi kuwi pembicaraan keluaraga enteng-enteng wae, mulai teko Ibuk e Arum nakokne sekolahe Arum dina iki lan Arum uga cerita menawa kimau deweke katunjuk melu lomba mading lan dadi ketua tim. Krungu kabar kuwi Bapak lan Ibuk e Arum seneng banget, bersyukur nduwe anak pinter, mandiri, lan bekti marang wong tuwo. Bapak e Arum pesen yen dadi ketua iku kudu nanemake sifat percaya diri, tanggung jawab, rendah hati, lan teges. Bapak e Arum njanjeni hadiah laptop menowo Arum iso nggowo tim madinge dadi juara 1. Wajah sumringah lan optimis kapancar saka wajahe Arum.

            “ Yowes lak ngono ayo saiki ndang podo istirahat, yoben sesok iso tangi isuk ” saut Ibuk e Arum.

            Dina iki Arum seneng banget, turune ya iso angler banget, sampek-sampek deweke mimpi tim madinge dadi juara siji lan Bapak & Ibuk e rawuh pas wayah pengumuman lomba. Tapi ora suwe krungu suwara pitik kluruk disusul karo suwara jam alarm. Pandome jam wes nunjukake jam limo luweh limolas. Srengenge wis mulai ketok saka sela-selane jendela kamar. Arum cepet-cepet mudun teka amben banjur mlaku mara ning jeding kangge ados lan cepak-cepak budal sekolah. Dina iki Ibuk e Arum masak sego goreng lan ndhog ceplok senengane Arum. Sakdurunge budal Arum sarapan bareng Bapak lan Ibuk e. Sakwise sarapan, Arum pamit budal sekolah lan nyuwun dungo supaya sekolahe lancar.

            “ Pak Buk Arum pamit budal sekolah, dungakno sekolahe Arum lancar, Assalamualaikum “ (salaman)

            “ Iyo nduk Waalaikumsalam “ jawab Ibuk e Arum karo nyium pipine Arum  kiwo nengen.

            Kaya biasane dina iki Arum budal sekolah diwe. Bareng tekane ing sekolahan, Arum ketemu Nura, deweke ngelungne surat dispen kanggo persiapan lomba mading. Dina iki Arum mung melu pelajaran ke siji nganti istirahat pertama, mulai istirahat pertama nganti muleh Arum karo telu kancane yaiku Toni, Zidan, lan Nura dispen kanggo nyiapne lomba mading. Untung wae ketepakan pembina madinge Bu Anik, beliau salah sijine guru bahasa indonesia terfavorit ing SMP ne Arum lan bolak-balik mbimbing bocah lomba FLS2N nganti tingkat nasional.

            Wis entok telung minggu olehe persiapan lomba mading, Arum lan katelu kancane kamau wis siap ngadhepi lomba mading tingkat kabupaten. Sesuk Arum lan telu kancane budal menyang Hall Adisucipto, lombane diadakake ning kono. Arum optimis yen tim madinge iso ngentokne juara. Arum kelingan dawuhe Bapak e yen ora ana asil sing mbuwang gaweyan.

            Dina iki ora kaya biasane mergo dina iki Arum sekolah diterne bapak e. Isuk utuk-utuk Arum wis kudu nglumpuk ning sekolahan karo telu kancane kanggo budal lomba bareng. Budale lomba iki diterne karo Bapak e Arum, telu kancane uga Bu Anik dadi siji ning mobil sing disopiri karo Bapak e Arum. Bareng tekane ing Hall Adisucipto, Arum lan telu kancane uga Bu Anik medun sautoro Bapak e Arum langsung pamitan, amarga dina kimau Bapak e Arum ana janjian rapat karo kanca kantore.

            Sak kabehe runtutan acara wes di lakoni, saiki wayahe pengumuman pemenang lomba, tapi wajahe arum rodok bingung, amarga kok ara ana ketok blas Bapak lan Ibuk e ing tengah-tengah keramaian pengunjung. Ora suwe dumadakan suara hp ne Arum muni, deweke di telephone Ibuk e yen Bapak lan Ibuk e ora bisa teko amarga Bapak e Arum mlebu Rumah Sakit amarga serangan jantung. Langsung iluhe Arum mili, Nura sing ana ing sandinge banjur ngerangkul Arum lan mbisik i “ sing sabar ya Rum “ Toni karo Zidan jrantalan ngadek ning sandinge Arum lan Nura karo takon “ Loh ana opo ki Nur? Kok Arum nangis “. Bu Anik ngerti murid-muride nggrumbuli Arum banjur marani lan ngerih-ngerih Arum supaya ora nangis amarga Bu Arum diwe wis perso yen Arum nangis gara-gara Bapak e gerah serangan jantung.

            “ Ayo untuk para ketua tim mading diharap segera merapat ke belakang panggung karena pengumuman juara akan segera dimulai “ ( woro-worone pranata cara nganggo Bahasa Indonesia)

            Krungu woro-woro kuwi mau, Arum banjur ngulapi iluhe nganggo lengene lan ngadeg terus mlangkah moro ning guri panggung. Telu kancane lan bu Anik mung iso mlongo ngiwasi, ora ngiro Arum iso cepet bangkit. Ora suwe pranoto cara ngumumake yen tim madinge Arum dadi juara 2. Sanadyan mripate sembab merga bar nangis, Arum panggah pd munggah panggung gawe nompo piala. Ing nduwur panggung deweke ngiwasi telu kancane lan Bu Anik bungah banget. Wayah medun saka panggung Arum kelingan Bapak e, mbayangake apa sing bakal kelakon menawa Bapak lan Ibuk e iso rawuh. Sawise pengumuman lomba iki Arum bakal muleh mampir ing Rumah Sakit kanggo ngendangi bapak e. Tapi Arum diomongi Bu Anik yen deweke langsung muleh ning omah wae, amarga Bapak e wis kondor teko Rumah Sakit.

            Bareng tekane ing ngarep omah, Arum ngroso enek sing aneh, deweke ngiwasi teko jendelo mobil kok akeh uwong ing plataran omahe, tapi deweke positif thinking wae paling para tonggone ngendangi Bapak e sing lagek wae kondor soko Rumah Sakit. Teko adohan Budhene Arum mlaku nyedhaki  mobil, pas Arum medun teko mobil, Budhene kamau banjur ngrangkul Arum lan mbisiki yen Bapak e Arum wis sedo. Ambyar atine Arum, iluhe netes ora bisa dikendhalekake, tangan sing nggoceli piala gemeter lan sikil kayata wis ora kuwat ndlamak.