Sabtu, 12 Oktober 2019

20. Lailina Ardyaning Rahma "KANG AGUNG"

                                  KANG AGUNG

“Burung burung benyanyi…matahari berseri…dating pujaan hati…sebagai obat diri..” .Isuk iki hawane uadem tansoyo adem amargi awak ku kateng greges.Goro goro iku aku mung biso turu turu ing kasur ,karo ngrungok ake sholawat nabi. Sholawat kang anduweni judul Waqtu Ashal  iki anduweni lirik kang unik amargi ,isine nggambarake kesenengan,katentreman ati amargi lahire tiyang ingkang tansah mulia,yaiku Nabi Muhammad shollohu ‘alaihi wa sallam.
“burung burung bernyanyi..matahari berseri..datang pujaan hati..sebagai obat diri” lirik iku terus terusan dadi pikiranku saiki,awak ku lemeseme,sirahku ngelu,tansoyo ngelu amargi kelingan lirik sholawat iku. Aku mbayangne opo iso burung nyanyi,lan matahari koyo-koyo berseri-seri. Bayanganku iku ambyar amargi ibuk ku nyeluk aku nggae suara kang banter.
“Fatiiimm..ayo sarapan dikek,bar iku langsung nggone dokter Rudi,ojo turu ae,mengko sirahmu soyo ngelu.”
“nggih ibuk” jawabanku karo mlaku ing nggon ne ibuk ku.

Ing rumah sakit Al Mira
Saiki aku ana ing rumah sakit Al Mira,neng kene aku dikengken cek darah, amargi kawet wingi panasku munggah mudun munggah mudun,dibarengi awak kang lemes tur sirah ngelu. Wedine aku kenek penyakit demam berdarah. Naudzubillah. Saiki aku ing  nggon tungu,karo ngenteni jenengku diceluk.
Amargi bosen,aku ngamati sekitar Rumah Sakit,kang nggarai aku nggumun,aku weruh bocah cilik sekitar kelas 6 SD kang moco Al quran ing taman Rumah Sakit.Jarak ku karo cah cilik iku lumayan cidak,sehinggo aku krungu kang diomongake bocah iku. Rosone ora karo-karoan ing ati,amargi aku krungu bocah iku nangis karo terus moco Al quran. Saking penasaran ne aku izin ibuk ku sediluk gawe marani bocah iku.
“Dek.. namine adek sinten?ono opo  kok nangis?ibuk e adek teng pundi/bapak e adek teng pundi?la adek kok dewean ndek taman enek opo? “ takon ku terus terusan ing adek e mau. Nanging,adik e cuman ngiwasi aku,lan ora njawab pertanyaan ku.Gang suwi,adik e mau njawab
“Aku Nilam mbak,kulo sedih sanget amargi ibuk gerah,lan bapak bingung nggolek duwek gawe ibuk.Tapi ibuk dawuh teng kulo,ono 2 hal kang biso ngubah hal kang koyo koyo gak mungkin dadi mungkin mbak,yo iku moco Al quran lan Sholawat ing kanjeng Nabi Muhammad shollohu ‘alaihi was sallam “.
Deg. Rasane atiku ora karo karoan amargi krungu jawaban saking dek Nilam mau,sak klebetan aku kelingan bayanganku sebelum e,kok iso burung burung koyo koyo nyanyi,lan matahari koyo koyo berseri.Saiki aku weruh jawaban ne,yo iku saking agung e Nabi kulo,alam sekitar koyo koyo bungah sanget amargi lahire Kanjeng Nabi.
Mulai saiki aku,Humaira Ashiddiqoh janji ing awak ku dewe,ora bakal tak tinggal ake moco Al quran lan sholawat nabi.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar